در وضعیتی که در روزهای قبل بحران های منطقه ای میان ایران و آمریکا به اوج رسید و البته یکی دو روزی است بعضی خبرها از کم شدن این بحران و حدس کمتر شدن بیشتر آنها در روزهای آتی حکایت دارد، بازار ارز نیز در حال حاضر بیشتر به صلح امید دارد و کمتر از جنگ میترسد؛ به روشی که آخرین نظارت این بازار نشان می‌دهد که قیمت دلار نقدی با کاهش ۱۰۰ تومانی در مقایسه به روزهای قبل به ۲۵ هزار و ۶۵۰ تومان رسیده و قیمت فروش اسکناس دلار صرافی ملی نیز با افت ۳۰ تومانی با عدد ۶۷۰ تومان ثبت شده است.
در این وضعیت، بازار آزاد آهن نیز که همچنان در اختلاف میان عدم درخواست مصرفی و حدس افزایش بسیار نرخ های پایه بورسی از همین هفته به سر می برد وهمچنین دراین چند روز جریان کاهشی گرفته است و شاهد ادامه افت آشکار نرخ مقاطع طویل به ویژه انواع میلگرد آجدار و البته تیرآهن‌های ذوبی در بازار آزاد هستیم.
در این بین دوراندیشی میشود که با دقت به رشد گسسته نرخ محصولات صادراتی منطقه CIS در یکی دو ماه قبل، احتمالا دولت در تغییر دستورالعمل اخیر ضریب ۷۰ درصد را به جای ضریب ۸۰ درصد در تغییر دستورالعمل اجرا خواهد کرد.
انجام شدن این دوراندیشی به این مفهوم خواهد بود که در زمان نوسان نرخ پایه محصولات فولادی در بورس کالا برطبق نرخ های روزهای انتهایی ماه دسامبر منطقه CIS، نرخ پایه میلگرد با حساب کردن مالیات به جای ۱۴ هزار و ۹۰۰ تومان، به تقریبا ۱۳ هزار و ۳۰ تومان افت خواهد یافت و نرخ پایه شمش بلوم نیز به جای ۱۳ هزار و ۴۳۰ تومان، ۱۱ هزار و ۷۵۰ تومان مشخص خواهد شد؛ اعدادی که معمولا به وضعیت امروز بازار آزاد نزدیکتر است و مشخص کردن آنها به عنوان قیمت پایه محصولات فولادی در بورس کالا می‌تواند شرایط بازار آزاد را ترازمند تر نگه دارد.
البته به وجود آمدن فاصله ۳۰ درصدی میان نرخ پایه محصولات فولادی در بورس کالا با قیمت های جهانی، آن هم در وضعیتی که نرخ محصولات صادراتی ایران پرسرعت تر در حال رشد است، زیاد به ذائقه فولاد سازان خوش نخواهد آمد و گویا دولت اگر هم هدف انجام چنین کاری را داشته باشد، در پشت پرده امتیازات صادراتی بیشتری به این گروه خواهد داد و دور از انتظار نیست آنچه وزیر درخصوص افزایش آشکار حجم عرضه‌ها در هفته‌های آینده قول داده است، به این زودی عملیاتی شود.
