به گزارش آهن آپ ، علی محمد ابویی، نایب رئیس انجمن نوردکاران و عضو هیات مدیره سندیکای لوله و پروفیل فولادی ایران در مورد عوض شدن ضریب های نرخ گذاری فرآورده های فولادی در بورس کالا بیان کرد : هیچ کس نباید از ضریب ها ترس داشته باشد . فولادسازان از اول عرضه فرآورده ها در بورس کالا مدعی شدند که ماهانه ۲۰۰ هزار تن شمش عرضه کردهاند،ولی اطلاعات کشور بیان می کند که هر ماه می بایست ۸۰۰ هزار تا یک میلیون تن شمش به دست تولیدکنندگان پایین دستی برسد.
وی اضافه کرد : هنگامی که عرضه در بازار پایین می آید ، ولی در خواست به همان اندازه پیشین باقی بماند، نر خ ها زیاد می شود و در حقیقت ، یک سال و نیم است که ستاد کنترل بازار و فولادسازان برای کنترل عرضه و در خواست در بازار مسائل بسیاری دارند؛ زیرا ستاد کنترل بازار در پی رشد عرضه شمش است، نوردکاران به میزان احتیاج خود طلب شمش دارند، ولی فولادسازان در پی عرضه پایین تر از شمش هستند.
نایب رئیس انجمن نوردکاران فولادی کشور صریح بیان کرد: تولیدکنندگان شمش از اول سال تا کنون ۳۰ تا ۳۵ درصد تولیدات خود را در بورس کالا عرضه کردهاند و بر طبق اطلاعات ، عرضه میلگرد در بورس کالا زیادتر از شمش بوده است؛ بنابراین فولادسازان دلواپس این هستند که اگر عرضه خود را بیشتر کنند، معلوم میشود که نرخ ها حقیقی نیست و دعواهای پشت پرده درمورد نرخ سازی است.
عضو هیات مدیره سندیکای لوله و پروفیل فولادی ایران ادامه داد: بورس کالا و انجمن تولیدکنندگان فولاد و همین طور تولیدکنندگان شمش سه ضلع یک مثلث هستند که اگر عرضه کم در بورس کالا صورت گیرد، نرخ ها به شکل ساختی زیاد می شوند و همین موضوع سبب شد که گاهی نرخ ها به ۳۲ درصد بیشتر از نرخ های جهانی هم برسد؛ ولی دلیل این نرخ ها پایین بودن عرضه بوده است، نه ضریب های نرخی؛ زیرا کف نرخ در نرخ گذاری اثر ندارد و سقف اثر دارد .
ابویی در پایان بیان کرد : فولادسازان از موضوع حقیقی شدن عرضهها و صادرات پس از عرضه در بورس کالا بر اثر فشارهای وزارتخانه ترس دارند؛ بنابراین ضریب حتی اگر ۲۰ درصد نرخ های جهانی هم مشخص شود، اصلاً اهمیت ندارد نیست و اساس مهم در مشخص شدن نرخ ها، اول عرضه کافی در بورس است و سپس سقف نرخ ها در بورس کالا است که می بایست نزدیک ۸۰ تا ۹۰ درصد نرخ های جهانی مشخص شود.