بیشتر تصمیم هایی که در حیطه فولاد گرفته می شود با نظر به فولاد سازان دولتی بود و مسائل قسمت خصوصی به خوبی بازتاب داده نمی شد بنابراین این انجمن که کلاً مربوط به قسمت خصوصی است تشکیل شد تا بتواند مشکلات و مسائل قسمت خصوصی را نمایان کند و دنبال برطرف کردن آنها باشد. از سویی همین فولاد سازان در صورتی که براساس مصوبه دولت و تصویب قانون گذار و اهداف مقام معظم رهبری هرنوع صادرات خام فروشی غیر قانونی و قدغن است ولی در شکل فولاد میانی، همه مواد خام مانند اسلب، بیلت و بلوم را به بهانه ارزآوری صادر می کردند بعضی از همین اعضا به بهانه ارزآوری و با مهندسی نرخ و توزیع قطره چکانی شمش ، به طور عملی به نوردکاران گرانفروشی کردند و شمش با قیمت گزاف را به آنها می دهند، بطور عملی با افزایش مواد اولیه، نوردکاران از صادرات کالاهای خود عقب افتادن و قسمت زیادی از بازار را از دست می دادند. در صورتی که فولادسازان بزرگ، شمش را با نرخی بیشتر از بازار در بورس کالا میفروختند و به طور دامپینگ ، میلگرد را با نرخ پایین در دسترس شرکت های وابسته خود قرار میدادند و بدنبال تهیه مزایا خود قدم بر می داشتند. همین فولادسازان به بهانه ارزآوری خیلی از مواد خام را در فرم فرآورده های میانی ارسال می‌کردند. همان شمش فرستاده شده را با نرخ ارزان در دسترس نوردکاران دیگر کشورها مثل بحرین، کویت و امارات قرار میدادند و آنان با نرخ پایین نیروی کار، دست به تشکیل شرکت های نورد در داخل کشور خودشان می زدند و از این جهت قدرت رقابت را از دست تولیدکننده داخلی ما می‌گرفتند. انجمن تازه شکل گرفته نوردکاران فولاد ایران به علت ظلم ها و بدنبال محقق شدن حق تولیدکننده و مصرف کننده نهایی شکل گرفت شد و اصرار دارد علی رغم صادرات ۴/۷۵ میلیون تن صادرات بیلت و بلوم بعضی از فولادسازان که با ارزآوری تقریبی ۱.۶۵۰ میلیارد دلاری که ۸ تا ۱۴ ماه تاخیر ارز را به عللی به کشور برگردانند.
