در طول تحقیق های آهن آپ ، فاصله متوسط دو ساله آخر نرخ شمش فولادی و ورق گرم طبیعتا تقریبا ۳ هزار تومان بوده است. حال این فاصله تقریبا۴ هزار تومان می باشد. متوسط دو ساله نرخ سبد تیر سبک و ورق گرم تقریبا دو هزار تومان بوده است که در وضعیت اکنون این رقم به بیشتر از ۳ هزار تومان رشد کرده است. به این جهت فاصله بیشتر از ۴ هزار تومانی شمش فولادی و ورق گرم حدس راهنمایی شمش های ارزان به سمت لایه های متفاوت دیگر تولید جایگزین تولید میلگرد را تقویت کرده و تقدیر به سمت تولید میلگرد را افت خواهد داد.
در حیطه فاصله تیر سبک ذوبی و میلگرد نیز متوسط نرخ در فاصله دو سال آخر تقریبا ۱۰۰۰تومان بوده که حال به کمتر از ۵۰۰ تومان افت کرده است. در سال پیش و در اوج رشد نرخ مقاطع، فاصله نرخ قراضه با شمش فولادی به تقریبا هزار تومان افزایش یافته بود و به نوعی باد به پرچم کارخانجات ذوب بود، حال این فاصله به کمتر از ۵۰۰ تومان افت کرده است. از این جهت، قسمت عمده ای از مشکلات متاثر از رشد نرخ محصولات فولاد سازان دولتی دراین یکسال است. رعایت نکردن فاصله منطقی بین لایه های مقاطع، روایت از برابری نداشتن در پخش مواد اولیه میان لایه های گوناگون تولید دارد. این یکسان نبودن ، تولید کننده های خصوصی میلگرد را میترساند.
در وضعیت پیش رو رشد فشار بر بهای نرخ پایه شمش فولادی، نتیجه ای غیر از تنش همه لایه های متفاوت بازار برای خرید این محصول به دنبال نخواهد داشت. بهترین نسخه برای مدیریت شرایط کنونی، ایجاد برابری بین نرخ لایه های مختلف است، تا زمانیکه ورق گرم و پروفیل۲ میل، در کانال ۹تا ده هزار تومان میتازانند، نمی توان انتظار برگشت آسایش ادامه دار به بازار مقاطع را داشت.
در وضعیت فعلی افکار عمومی منتظر افت قیمت ورق و پروفیل ۲ میل برای برگشت آسایش به بازار می باشد، زیرا که اوج گیری نرخ این دو محصول شروعی برای شدت یافتن شیب افزایشی نرخ ها در بازار آهن بوده است.
