طبق بررسی بخش خبر آهن آپ ، فولادسازان بزرگ مانند طبقه میانی تولید در چرخه تهیه فولاد کشور پیروز شدند با بدست آوردن خشنودی وزارت صمت قیمت فرآوردهای تولیدی خود را در بازار داخلی با قیمت دلار نیمایی و همزمان با تغییرات نرخ جهانی، آزاد نمایند و کنون هم به لحاظ احتیاج هرروز دولت به ارز بدست آمده از صادرات از یک طرف و زیادترین ارزآوری این طبقه در زنجیره تهیه فولاد در قدیم از طرف دیگر گفته هایشان برای دولت خریدار داشته باشد. در طبقه اول زنجیره تامین انگار شرایط جور دیگری می باشد، به شکلی که این دسته از تولیدکنندگان از شرایط حاضر و کمبودهای مسلط بر آنها رضایت ندارند و خواستار بهره مندی از اختیار زیادتر هم در بازارهای صادراتی و هم در بازار داخلی می باشند. هرچند تقاضا آنها همزمان با آزادسازی قیمت فرآوردهای زنجیره میانی و رشد نرخ کالاهایشان است که در حال حاضر در پیچ و تاب اما و اگرها و ناسازگاری زنجیره میانی گیر کرده است . نشان رویارویی با خام فروشی عظیم ترین سد اینها در برطرف کردن کمبودهای صادراتی هم اکنون رویت می شود. صدای مصرف کننده نهایی در این بین جایی ندارد و انگار موضوعات پر اهمیت تری برای دولت هست که می بایست آنها را بررسی کند. مصرف کننده نهایی هم اکنون باید این روزها فقط امید داشته باشد که قیمت فرآورده های مقطع های طویل فولادی، دست کم برابر با قیمت جهانی ایستاده و بیشتر نمی شود. طبقه وسط یا فولادسازان قبل از این خواهان بهره مندی رانت طبقه های پایینی به میانجی گری فروش شمش با قیمت کمتر از قیمت جهانی بودند که اینک با نرخ های فعلی بنظر می رسد این درخواست انها تحقق یافته است. شرایط بازار ورق همچنان پریشان است ولی کارهایی انجام شده که ممکن است بتوان به توسعه کارکرد عرضه در این بازار تا میزانی در آینده امیدوار بود. برخلاف جهش تولیدکنندگان شمش در حیطه القایی در روزهای قبل، بازار نورد عکس العمل منفی به این جهش نشان داد، این حرکت می تواند به گونه ای حاکی نشانه های مهمی به بازار داخلی باشد که از ایست ذوق خریدارکالای نهایی در بازار داخلی خبر می دهد.
