به گزارش آهن آپ ، درسال های گذشته صنعت فولاد کشور با مشکلات گوناگونی مواجه بوده است که افزون بر مسائل سیاسی و تحریم ها کرونا هم سختی این وضعیت را دوچندان کرد. اصلی ترین مسئله ای که در شرایط پساکرونا پس از عامل تحریم‌ها در صنعت فولاد آشکار است، کاهش درخواست است.
پیش از گسترش کووید-۱۹، صادرات غیرنفتی ایران در یک سال قبل فقط ۵ درصد افت کرده بود با این حال، از فوریه تا مارس امسال، صادرات غیرنفتی ایران بسته به زمان همانند در سال ۹۸ افت ۳۰ درصدی داشته است. بدین جهت پیدا کردن راه حل های مناسب و کاربردی برای صنعت فولاد خیلی مهم و الزامی است چراکه این صنعت به‌عنوان یکی از صنایع مادر کشور در قسمت اول بخش قابل قبولی از صنایع داخلی مثل زیرساخت‌ها، ساختمان‌سازی، کشتی‌سازی، خودروسازی، ساخت ماشین‌آلات و تجهیزات و دیگر مصارف صنعتی از یک جهت و از حهت دیگر در حیطه صادرات غیرنفتی تأثیر می‌گذارد.
رشد تولید سنگ‌آهن و استخراج آن به‌عنوان ماده اولیه فرآورده های فولادی از اصلی ترین کارهایی است که می بایست مدنظر قرار بگیرد، ولی همچنان هیچ برنامه مشخصی در مورد طریقه رسیدن به این هدف تأمین نشده است و ظاهرا دولت هم لزومی برای تشکیل انگیزه در سرمایه‌گذاران این قسمت پرریسک در نظر نگرفته است. نبود برنامه ریزی های درست و به موقع در این مورد می‌تواند سبب لزوم واردات سنگ‌آهن شود که این خود چالش مهمی است.
از آنجا که بحث تهیه منابع مالی مورد نیاز نقشه ها از مهم ترین عوامل آغاز یک پروژه است، ولی به علت محدودیت منابع مالی در کشور و توانایی نداشتن توانایی تامین مالی داخلی در انجام نقشه ها ، جذب منابع مالی خارجی در نقشه های های فولادی کار خیلی مهم وضروری است و لازمه جذب منابع خارجی وجود ثبات و امنیت در حیطه های اقتصادی، سیاسی و قوانین و دستور العمل های هر کشور است که متاسفانه در کشور ما به علت نبودن ثبات و امنیت اقتصادی و دگرگونی های دائم قوانین و مقررات جذب منابع مالی خارجی به سختی قابل انجام کرده است.
تا آنجا که به رغم دریافت منابع مالی خارجی در تعداد کمی از نقشه های فولادی با صرف زمان طولانی برای گرفتن آن ، به علت نبود مدیریت درست، موفق به استفاده به موقع از منابع مالی خارجی نبوده‌ایم، به طوری که در اکثر اوقات با طولانی شدن زمان انجام نقشه ها مجبور به تمدید چند باره اعتبارات اسنادی و همینطور پرداخت اقساط با دقت به سررسید شدن آن بدون پیشرفت قابل قبول در طرح‌ها شده‌ایم.
سیاست دولت در تشکیل محدودیت‌های صادراتی و اصرار بر نرخ گذاری تثبیتی به جهت اشباع بازار داخل روش اشتباهی است. دگرگونی های دائم قوانین و مقررات صادراتی با توجیه نظارت بازار داخل، بر اعتبار ایران در عرصه بین‌المللی اثر منفی خواهد گذاشت و جایگاه ما به‌عنوان یک تهیه کننده قابل اعتماد را ضعیف خواهد کرد. دخالت دولت در وضعیتی که تولید داخلی بیش از احتیاج است بدون توجیه است. این برنامه سبب تشکیل وضعیت نامشخص برای تولیدکنندگان و مشتریان بین‌المللی فولاد ایران آن هم در وضعیت تحریم می‌شود.
برچسب ها:آهن آپ
